„Jest rzeczą dowiedzioną -, że jeśli zmienność w pewnym kierunku zostanie wyodrębniona i utrzymana w hodowli, to zwiększy się ona w tym samym kierunków następnych pokoleniach".

Alfred Russel Wallace

Aby zachować rodzime populacje drzew gatunków leśnych i utrwalić wytworzone przez lata ich korzystne cechy będące wynikiem oddziaływania środowiska oraz genotypu, Lasy Państwowe obowiązane są realizować programy selekcyjne. Programy te dotyczą wyodrębnionych cennych obiektów selekcji populacyjnej i indywidualnej.

W nadleśnictwie Chotyłów „Program zachowania leśnych zasobów genowych na lata 2011 – 2035" obejmuje:

- wyłączony drzewostan nasienny olszy czarnej. Jest to drzewostan ponad 120-letni, ale ciągle jeszcze produkujący materiał nasienny o doskonałych parametrach żywotności i zdrowotności;

- drzewa mateczne sosny zwyczajnej oraz olszy czarnej;

- gospodarcze drzewostany nasienne: sosnowe, brzozowe, dębu szypułkowego, olszy czarnej.

Z własnego materiału Nadleśnictwo zakłada olszowe uprawy pochodne, natomiast do zakładania sosnowych upraw pochodnych używa się nasion wyłuszczonych z szyszek zebranych w Nadleśnictwie Międzyrzec Podlaski, w regionie matecznym sosny zwyczajnej (So42).

Zebrane nasiona drzew i krzewów leśnych są wysiewane w szkółce leśnej „Lutnia" Powierzchnia ogólna szkółki wynosi 13,75 ha,  ale ścisła produkcja odbywa się na powierzchni 8,10 ha.

Produkowane są sadzonki prawie wszystkich gatunków lasotwórczych tak, aby zaspokojone były potrzeby własne i lokalnego rynku.

Według obowiązującego Planu Urządzania Lasu, sporządzanego raz na dziesięć lat, w Nadleśnictwie Chotyłów powinno się odnawiać ponad 83 ha zrębów zupełnych i pod osłoną starego drzewostanu. Celem prac odnowieniowych jest inicjowanie i kształtowanie młodego pokolenia lasu. Mimo że znaczną cześć zrębów odnawia się sztucznie, to bardzo ważne jest, aby wykorzystywać istniejące odnowienia naturalne drzew i krzewów, zgodnie z celami hodowli lasu.

Pielęgnowanie drzewostanu obejmuje czynności związane z prowadzeniem cięć pielęgnacyjnych, poprawianiem formy drzew oraz wzbogacaniem różnorodności biologicznej.

W okresie uprawy prace pielęgnacyjne polegają na utrzymaniu gleby w takiej kulturze, która najpełniej zapewni poszczególnym gatunkom warunki do prawidłowego wzrostu i rozwoju. Wtedy również wykonuje się zabieg czyszczeń wczesnych i ewentualnie formowanie sadzonek.

Kiedy uprawa dochodzi do zwarcia, można przystąpić do kolejnego zabiegu, zwanego czyszczeniami późnymi. Ich celem jest kształtowanie składu gatunkowego oraz zapewnienie stabilności szybko przyrastającego drzewostanu.

W okresie dojrzewania drzewostanu wykonuje się trzebieże wczesne. W tym zabiegu prace wykonuje się w górnej warstwie drzewostanu tak, aby stworzyć najlepsze warunki do rozwoju koron drzew dorodnych.

Doprowadzenie drzewostanu dojrzałego do etapu finalnego, jakim jest drzewostan gotowy do odnowienia, jest celem zabiegu – trzebieży późnych. W tym okresie pielęgnuje się także dolne piętro drzewostanu i pokrywę glebową, a także, jeśli to możliwe – przygotowuje drzewostan do odnowienia naturalnego.